صفحه شخصی بهزاد بیات www.bayatpress.wordpress.com   
 
نام و نام خانوادگی: بهزاد بیات www.bayatpress.wordpress.com
استان: اصفهان - شهرستان: اصفهان
رشته: کارشناسی ارشد عمران
شغل:  مشاور
تاریخ عضویت:  1389/02/14
 روزنوشت ها    
 

 ایران: کشوری پر از کارمندان مدیر و مدیران کارمند ... بخش عمومی

9

نمی دانم تا چه حد به عنوانی که انتخاب کرده ام در کشور ما اعتقاد دارید؟اینکه در کشور ما و بخصوص در ادارات همواره کارمندان زیادی هستند که نا آگاهانه و آگاهانه مدیران خود را نقد می کنند و تمام روز کاری خود را پس از مراسم مفصل صبحانه صرف لحضه شماری براندازی مدیر خود می کنند در حالیکه هرگز برای پیشرفت تیم خود گامی بر نمی دارند... این موج حتی به پائین ترین رده های یک کشور هم سرایت کرده و گاه آنچنان سیاست های مجموعه خود را زیر سئوال می برند که گویی سالهاست تجربه و یا تخصص این امر را دارند... اگر چه نقد و نظر همه در پیشرفت یک مجموعه لازم است اما متاسفانه این امر نه تنها در کشور ما موجب پیشرفت نشده بلکه ادارات را مملو از کارمندان مدیر کرده و برخی مدیران مجبورند جور چندین کارمند را بکشند... مدیریت ضعیف! را قبول دارم اما تا چه حد کلمه کارمندان ضعیف را شنیده اید؟ در ادوار مختلف دولتی مدیران مرتب عوض می شوند اما تا چه حد کارمندان ما عوض می شوند؟ آیا در یک مجموعه ناموفق 100 نفری جایگزینی یک نفر می تواند موجب نجات مجموعه شوند؟ کارمندانی که فقط و فقط به دلیل نارضایتی شغلی و وضعیت درآمدی یا بی اگیزگی دل به کار نمی دهند آیا در یک مجموعه می تواند مفید باشد؟
قائدتا نباید از مدیر انتظار معجزه ای داشت که دهها کارمندی که سالها بی انگیزه بر سر کار آمده اند را یک شبه با انگیزه و فعال نمود.
کارمندانی که سالیان سال در یک مجموعه حضور دارند رئیس خود را مجبور به مدارا می کنند و گرنه هر رئیس تا آخر دوره کاری خود می بایست تمام وقت خود را صرف تنش های درون سازمان خود بکنند...
صدها وبلاگ ضعیف عمرانی در کشور وجود دارد هزاران سایت ضعیف و بی استفاده دانلود در کشور وجود دارد چون بیشتر دوست داریم مدیر سایتی بی استفاده باشیم تا کاربری موثر! چند نفر از ما در صندوق مدیر خود نامه انداخته ایم؟ چند نفر از ما در راستای حمایت یک نویسنده کتاب او را خریده ایم؟ به نظر شما در بازی فوتبال چه کسی برنده خواهد شد؟ تیمی با بازیکنانی توانا و در خدمت مجموعه با مربی ضعیف و یا تیمی با مربی قوی و بازیکنانی ضعیف و بدون انگیزه علاقه و روحیه تیمی؟


با تشکر از دوستان و بزرگوارانی که با نظرات خود بنده را بهره مند می کنند.

سه شنبه 18 خرداد 1389 ساعت 16:00  
 نظرات    
 
محمدرضا جمشیدیان 22:12 سه شنبه 18 خرداد 1389
7
 محمدرضا جمشیدیان
دوست عزیزم، آقای مهندس بیات

نه کارمندان و نه مدیران در این موارد مقصر نیستند. سرنخ گمشده مسئله در طرحی است که سیستم اداری حول آن می چرخد. سیستمی که بر اساس نیازهای انسانی طراحی نشده باشد، اهداف مشخص و هیجان انگیزی نداشته باشد، فاقد برنامه ریزی های واقع بینانه باشد، احساس رضایت به کارمندان و مدیران ندهد، شوون انسانی را رعایت ننماید و . . . . کامندان و مدیرانی خواهد ساخت که شما به آنها اشاره کرده اید.
باید دید چه کسی و به چه نحو سیستم را تعریف می کند و این سیستم تا چه حد مطابق شوون انسانی است. در این مورد بحث بسیار زیاد است که از حوصله این مقال خارج است. به هرحال برای طرح موضوع از شما متشکرم و منتظر نظرات سایر دوستان می مانیم.
محمد مسقطیان 23:55 سه شنبه 18 خرداد 1389
7
 محمد مسقطیان
سلام
این متاسفانه درد جامعه ماست و ازسطوح پایین تا بالا را دربردارد.
اگر بتوانیم ضوابط و شایسته سالاری رابر روابط وتعهدرا بر تعصب بگذاریم وتخصص را در زمینه موضوع داشته باشیم وهر کس سر جای خودش باشد وتعریف شده باشد انگاه می توانیم ادعا کنیم قدم درراه گذاشته ایم.
بهزاد بیات www.bayatpress.wordpress.com 07:35 چهارشنبه 19 خرداد 1389
6
 بهزاد بیات  www.bayatpress.wordpress.com
با تشکر از دوست بزرگوار آقای مهندس جمشیدیان عزیز
با شما موافقم، اگر چه همانطور که اشاره کرده اید این مسئله کمی پیچیده هست اما این گره های کور قطعا قابل باز شدن هستند.... مشکلی که من با آن دارم خارج از مواردی که فرمودید این است که روحیه سرباز بودن، انجام دادن و در خدمت مجموعه بودن واقعا در حال حاضر وجود نداره ...اینکه واقعا سیستم این کارمند رو بوجود آورده یا کارمند این سیستم رو شاید کمی پیچیده باشه اما هرچه که هست با ایجاد این روحیه بخصوص در مدارس، خانواده، جامعه و دانشگاهها واقعا می تونه خیلی چیزها رو بهتر کنه...

باز هم ممنون از نظر شما.
بهزاد بیات www.bayatpress.wordpress.com 13:23 آدینه 21 خرداد 1389
7
 بهزاد بیات  www.bayatpress.wordpress.com
با تشکر از مهندس مسقطیان عزیز
دقیقا فرمایش شما صحیح است اما من فکر می کنم فرهنگسازی که همه از آن دم می زنند جز شعار چیز دیگری نیست. تا زمانیکه کودکان به مدرسه می روند و فقط یاد می گیرند از بقیه جلو بزنند و به هم کمک نکنند... تا زمانیکه از کودک خود می خواهیم از همه بهتر باشد نا با همه وضع حداقل تا 30 سال بعد همین خواهد بود چرا که همین کودک که روحیه کار تیمی ندارد مهندس، پزشک، کارمند، کارگر، مدیر..... و ورزشکار خواهد شد؟ اگر امروز بجنبیم می شود به سی سال بعد امیدوار بود.....